برنامه‌ریزی راهبردی (استراتژیک) یک فعالیت مهم مدیریتی در جهت تنظیم اولویت‌های سازمان، و متمرکز کردن انرژی و منابع سازمان در جهت دستیابی به آن اولویت‌هاست. اطمینان از اینکه کارکنان و سایر ذینفعان دانشگاه در حال تلاش برای دستیابی به اهداف مشترک هستند، ایجاد توافق در مورد خروجی‌ها و نتایج موردنظر فعالیت‌های دانشگاه، و همینطور ایجاد توان تطابق دانشگاه در پاسخ به محرک‌های بیرونی از دیگر اهداف مهم برنامه‌ریزی راهبردی است.

نتیجه این برنامه‌ریزی، شکل‌گیری تصویری واضح از آیندۀ سازمان و ایجاد سیستمی انضباطی است که در آن تصمیمات و اقدامات اساسی مبتنی بر اهداف کلان و بلندمدت و در راستای همان تصویر واضح از آینده اتخاذ می‌شوند. در برنامه‌ریزی راهبردی، نه تنها در خصوص فعالیت‌های همراستا با اهداف کلان دانشگاه تصمیم‌گیری می‌شود، بلکه میزان‌ها و سنجه‌های مناسبی نیز برای ارزیابی میزان موفقیت این فعالیت‌ها تعیین می‌شوند.

  سند راهبردی، سند مکتوب شدۀ این تصویر واضح از آینده سازمان و اقدامات لازم برای عملیاتی شدن آن است. در این سند ارکان راهبردی سازمان مانند چشم‌انداز، بیانیۀ مأموریت، ارزش‌های محوری، اهداف کلان، راهبردهای کلان و برنامه‌های عملیاتی مشخص می‌شوند